بررسی اپیدمیولوژیک غرق شدگی های امداد رسانی شده توسط اورژانس ۱۱۵ استان گیلان در شش ماهه نخست سال های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱

مقدمه و هدف: غرق شدگی یکی از مشکلات جدی سلامت در استان های شمالی در فصل تابستان محسوب می شود و با توجه به موقعیت جغرافیایی این استان بر آن شدیم تا به بررسی اپیدمیولوژیک غرق شدگی هایی که توسط اورژانس 115 استان گیلان در 6 ماهه نخست 3 سال امداد رسانی شده اند، بپردازیم. روش کار: پژوهش حاضر بصورت یک مطالعه case-series و مقطعی می باشد که با بررسی340 مورد گزارش غرق شدگی امدادرسانی شده توسط اورژانس 115 در 6 ماهه نخست سال های89-91، انجام شده است. برای تمامی بیماران چک لیستی شامل متغییرهای سن، جنس، مکان غرق شدگی، وضعیت بیمار (بستری در بیمارستان، درمان در محل و فوتی) و ماه غرق شدگی تکمیل گردید و توسط نرم افزار spss19 و آزمونهای کای دو و t-test، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بررسی های انجام شده نشان می دهد که علی رغم کاهش غرق شدگی به میزان 5/52% در 6 ماهه نخست سال 90 نسبت به سال89، این روند در6 ماهه نخست سال91 نسبت به سال90 سیر صعودی داشته و غرق شدگی به میزان 112% افزایش داشته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که از کل موارد غرق شدگی 232 مورد (2/68%) مرد و 108 مورد (8/31%) زن بوده اند و بیشترین موارد غرق شدگی از لحاظ سن با 84 مورد (25%) در گروه سنی 24-20 قرار داشتند. بیشترین مکان غرق شدن در خارج از طرح دریا با 307 مورد (3/90%) بوده و بیشترین فصل غرق شدگی با 272 مورد (80%) در تابستان بوده است. همچنین از کل موارد غرق شدگی 206 مورد (6/60%) در بیمارستان بستری شده و 88 مورد (9/25%) درمان در محل شدند و 46 مورد (5/13%) فوت شدند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش به نظر می رسد که بیشترین مکان برای غرق شدگی، مناطق خارج از طرح دریا در استان گیلان بوده که باید تلاش بیشتری برای بهسازی و گسترش سواحل محافظت شده دریا صورت گیرد.